برخی مواقع کار به جایی می‌رسد که فروشنده و خریدار با یکدیگر دعوای فیزیکی یا لفظی پیدا می‌کنند زیرا خریدار پول‌های خود را روی هم می‌گذارد و در این شرایط سعی می‌کند خانه‌ای بخرد اما فروشنده در لحظه پایانی تمام نقشه‌های او را بر باد می‌دهد.
اتفاقی که آن‌را «رکود تورمی» در بازار مسکن می‌نامند قفلی به معاملات خرید و فروش زده‌‌است. قفلی که هنوز گشایشی بر آن پیدا نشده و گفته می‌شود که گرانی روز به روز مسکن کلیدش را بلعیده است. بنابراین این روزها خریداران مسکن با دست‌هایی خالی از «کلید گشایش این قفل تورمی» به بنگاه‌های املاک می‌روند و بدون اینکه سند خریدی امضا کرده و حتی یک متر خانه خریده باشند از آن خارج می‌شوند.
دلیلش هم چیزی به جز شانه‌خالی کردن مالکان از فروش خانه‌های خود نیست. چیزی که عیان است این است که فروشندگان خود را قربانی شرایطی می‌دانند که آنها را به اینجا کشانده است. سوال اینجاست که تا چه زمانی خریداران و فروشندگان با دست‌های خالی از بنگاه‌های املاک خارج می‌شوند و قفل خرید و فروش مسکن چه وقت باز می‌شود؟ پیش از پاسخگویی به این سوال اما باید به این موضوع پرداخت که بروز «رکود تورمی» در بازار مسکن پیامد چه شرایطی‌است؟
کارشناسان، نمایندگان مجلس و سردمداران بنگاه‌های املاک هر کدام در تشریح دلیل بروز «رکود تورمی» در بازار راه متفاوتی دارند اما عموما در انتها به یک نتیجه می‌رسند. آن هم اینکه بازار مسکن از نفس افتاده‌است و نیاز به احیایی دوباره دارد. احیایی که هر چقدر زمان آن عقب بیفتد بازار مسکن بیش از پیش در رکود و تورم و انتظار فرو می‌رود.
رکود انتظاری از کجا آمد؟
بازار مسکن از سال پیش تاکنون درگیر افزایش قیمت‌های افسارگسیخته‌ای بود. این شرایط تا جایی‌ادامه پیدا کرد که سخن از «رکود تورمی» به میان آمد. رکود تورمی شرایطی بود که در آن افزایش قیمت مسکن موجب کاهش معاملات مسکن در بازار شده بود. در چنین شرایطی اما خبر از «رکود انتظاری» نبود تا رئیس‌اتحادیه مشاورین املاک کشوری چند ماه پیش در گفت‌وگویی از واژه رکود انتظاری برای توضیح شرایط بازار مسکن استفاده کرد. او بروز چنین شرایطی را مخلوق افزایش نرخ ارز و نوسان قیمت در دیگر کالاهای مورد نیاز مردم دانسته بود.
رئیس‌اتحادیه مشاورین املاک کشوری در تعریف این واژه گفته بود: زمانی که قیمت ارز و دیگر کالاهای اساسی افزایش پیدا می‌کند و در مرحله بی‌ثباتی قرار می‌گیرد صاحبان و فروشندگان ملک از فروش واحدهای خود کناره‌گیری می‌کنند و حتی در بنگاه و سربزنگاه هم معامله را فسخ می‌کنند تا یک‌وقت ضرر و زیانی متوجه آنها نشود.
از سوی دیگر مصطفی‌قلی خسروی چندی پیش از شکوفایی بازار مسکن در سال ۹۲ و ۹۳ سخن گفته و سال آینده را سال امیدوارکننده برای مسکن دانسته است. این سخن او اما دستمایه مخالفت برخی کارشناسان و حتی بنگاه‌داران املاک شد. زیرا پیش‌بینی‌های کارشناسان درست برعکس خسروی رئیس اتحادیه مشاورین املاک کشوری‌است. مسلما سال آینده در شرایطی می‌تواند امیدوارکننده باشد که رکود انتظاری و پس از آن رکود تورمی از بازار مسکن رخت بربندد و نه اینکه در سال آینده هم شاهد افزایش قیمت‌های افسارگسیخته باشیم. این موضوع اما دقیقا اتفاقی‌است که کارشناسان مسکن نسبت به آن هشدار می‌دهند.
سال ۹۲ سال خطرناک بازار مسکن
بیت‌الله ستاریان کارشناس بازار مسکن اولین کسی‌است که برخلاف سخنان مصطفی‌قلی خسروی از خطرناک بودن سال آینده برای بازار مسکن سخن گفته است. این کارشناس مسکن نه تنها سال آینده را برای بازار مسکن امیدوارکننده نمی‌داند بلکه از خطراتی سخن می‌گوید که در کمین بازار مسکن سال ۹۲ نشسته‌اند.
او در توضیح «رکود انتظاری» حال حاضر در بازار مسکن گفت: افزایش نرخ ارز و در پی آن افزایش قیمت در دیگر کالاها، از خوراکی گرفته تا خودرو معاملات مسکن را به جایی رساند که همه را به نوعی در تعلیق نگه داشته‌است. ستاریان ادامه داد: باید توجه داشت در حال حاضر بازار برای خرید وجود دارد اما بازاری برای فروش موجود نیست و همین موضوع باعث رکود در معاملات مسکن شده‌است. وی در تشریح اینکه به چه دلیل معاملات مسکن در انتظار قرار دارد گفت: فروشندگان در چنین وضعیتی منتظر این هستند که ببینند این نوسانات قیمتی، برای مثال در بازار ارز، چه زمانی تاثیرش را بر بازار می‌گذارد.
بـرای عـضویـت در خـبـرنـامـه، پـسـت الکترونیک خود را وارد کنید.
